Podaruj kropelkę nadziei
Tym, którzy na nią czekają
Spraw, by przez łzy się uśmiechnęli
Ci, którzy nic już nie maja.
Wtedy i Ty się uśmiechniesz
przez łzy
Lecz ze wzruszenia.
Jak miło pomyśleć ,że właśnie Ty
Pomogłaś spełnić czyjeś marzenia
Kochać to porzucić siebie,
By iść ku innym.
Kochać to dawać zawsze nadzieję
w tym świecie dziwnym...

z sieci

Trojka wędrowców z karawany dostrzegła mężczyznę przyglądającemu się z góry zachodowi słońca na Saharze.

-To pewnie pasterz, który wypatruje w oddali zaginionej owcy 
– odezwał się pierwszy z wędrowców.
-Nie wygląda na kogoś, kto czegoś szuka, tym bardziej ze o zachodzie trudno rozróżnić jest kontury. Myślę że oczekuje przyjaciela.
-Pewien jestem , że to święty, który czeka na oświecenie.
-stwierdził trzeci wędrowiec .
Zaczęli komentować zachowanie mężczyzny i tak się zapamiętali w dociekaniach, ze niemal doszło miedzy nimi do kłótni. Wreszcie , aby położyć kres sporom i dojść, który z nich ma rację, zdecydowali się wspiąć na górę, aby porozmawiać z zagadkowym mężczyzną.
-Czy szuka pan swoje owcy ? – zapytał pierwszy.
-Nie, nie mam owiec.
-A zatem oczekuje pan pewnie kogoś? – skomentował drugi. 
-Jestem samotnikiem mieszkającym na pustyni – usłyszeli w odpowiedzi.
-Skoro żyje pan samotnie na pustyni, to zapewne jest pan świętym, który oddaje się medytacjom w poszukiwaniu Boga – odezwał się z zadowoleniem trzeci wędrowiec.
-Czyż wszystko na ziemi znaleźć musi wytłumaczenie ?
Przeto wyjaśnię wam – przyglądam się zachodowi słońca.

Czyż to nie dość, aby nadać sens naszemu życiu ?

 z sieici

Prawdziwa kobieta ma ambicje, zasady i plany, szacunek do swojego ciała, kocha bezgranicznie i nie zawodzi . Ma również granice wytrzymałości i nawet kochając całą duszą, wybierze rozstanie zamiast bycie na drugim planie i upominanie się o czułe słowa,
bo wie ile jest warta...

Wieczorem , niespodziewanie

odwiedził Mnie Anioł

nie miał skrzydeł , aureoli

ale wnętrze piękne

w blasku jego oczu

zobaczyłam ciepło i dobro

wypełniło cały dom

a za oknem korale deszczu

uderzały w parapet

wszystkie troski

stały się nie ważne

świat w deszczu

stał sie doskonały

życie nabrało blasku

gdzie byleś mój Aniele

kiedy wołałam do Ciebie

będąc w wielkiej potrzebie

On tylko się uśmiechnął

i tak zwyczajnie powiedział

nie czas na smutki

przynoszę Ci dar malutki

ten uśmiech Ci zostawiam

ciepło w sercu

dziel się nim obficie

a radośniejsze stanie się

na ziemi życie...

Czas to życie. Każdy swoją drogą idzie przez świat. Krąży, unika kolizji, wykorzystując swój czas. Uważnie patrzy, zbiera doświadczenia, gromadzi dobre chwile, by mieć wsparcie w smutku i w zwątpieniach. Nie traćmy czasu, bo szybko przemija... Z niego składa się życie, liczy się każda chwila. Utracony nie wraca, zaciera swe ślady, w pamięci zostaje tylko cieniem bladym.

Za to, że słuchasz, gdy mówię 

Za to, że mówisz, a ja mogę słuchać

Za to, że jesteś

I za to, że ja mogę być

Dziękuję...

„Kocham cię, życie...” – podśpiewywała przed lustrem, zachwycona swoim odbiciem, makijażem, nową kreacją. – „Jakie życie?” – zapytał on przypatrując się jej starannie tworzonemu wizerunkowi. – „Jak to, jakie? – powiedziała – Takie mocne, szalone, podniecające, czarujące, upajające, jak...wino, jak taniec, jak chyba...moje ciało w tej sukni.” Odpowiedział poważnie: „Ja wolałbym kochać w tobie to, co zostanie, gdy dojrzałość pozbawi cię takich sukien i tego uroku, nad którym tak długo dziś pracowałaś. Chciałbym kochać w tobie coś, czego nawet śmierć nie będzie ci mogła odebrać, a czego jeszcze sama nie potrafisz kochać, śpiewając, że kochasz życie...”

z sieci